Sunday 7 April 2013

Beasts of the Southern Wild


“Een prachtig debuut van een veelbelovende filmmaker”, zegt de Unie van de filmkritiek (UFK). En daar kan ik hen alleen maar gelijk in geven.  De Amerikaanse regisseur Benh Zeitlin weet als geen ander realiteit en fantasie op een overtuigende en meeslepende manier met elkaar te combineren. Beasts of the Southern Wild sleepte vier oscar nominaties in de wacht en dit zal u wellicht niet verwonderen na het bekijken van dit visueel pareltje.

Het bijzonder jonge hoofdpersonage van deze film heet Hushpuppy. Zij woont samen met haar alcoholistische vader in 'The Bathtub', een bijna overstroomd moerasgebied aan de Zuid-Amerikaanse staat Louisiana. Op haar leeftijd zou alles nog zorgeloos en avontuurlijk moeten zijn, maar de harde opvoeding van haar vader zorgt ervoor dat zij op alle onheil voorbereid is. Met dit onheil bedoel ik meer bepaald het besef dat de inwoners van 'The Bathtub' op slechts één storm verwijderd zijn van hun neergang. Met een bunsenbrander die groter is dan haarzelf moet Hushpuppy haar eigen eten weten op te warmen. Dat dit leidt tot brand in haar macabere hut en een woede uitbarsting van haar vader zal u wellicht niet verwonderen. Maar toch is zij in haar eigen wereld de held van het bijna overstroomde eiland.    

                                        

Twee redenen waarom deze film de moeite waard is om te bekijken: eerst en vooral omdat de vertolking van beide hoofdpersonages bewonderenswaardig is. Amper vijf jaar was Quvenzhané Wallis bij de opnames van deze film en zeven jaar toen ze terecht genomineerd werd voor een oscar als beste vrouwelijke hoofdrol. Alleen kon ze Jennifer Lawrence haar genialiteit in Silver Linings Playbook niet overstijgen. Maar een oscarnominatie aan zeven jarige leeftijd, doe haar dat maar eens na! De tweede reden waarom je deze film niet mag missen is omdat Benh Zeitlin je meeneemt op een reis die afwisselt tussen realiteit en fantasie. U zal misschien fronsen als ik zeg dat prehistorische wezens in deze film terug tot leven komen en nederig buigen voor dit jonge hoofdpersonage, maar u zal des te meer versteld staan over de overtuigde manier waarop dit weergegeven wordt. Met andere woorden, een visueel pareltje dat ieders hart doet smelten en tegelijkertijd heel wat controverse veroorzaakt heeft in Amerika. Ik beschouw het wellicht als de meest ontroerende film van 2012, ook al is het ten strengste verboden om te huilen in deze film! 

No comments:

Post a Comment